Opuściliśmy tytułowy rezerwat. Idziemy teraz odcinkiem ulicy Parkowa wzdłuż jego południowej krawędzi. Jest tutaj coś w rodzaju zielonego tunelu.





Rośnie tutaj klon jawor - Acer pseudoplatanus.



Widać światełko w tunelu.



Zaczyna się otwarta przestrzeń.



Skręcamy teraz na południe. Mijamy skupiska nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.





towarzyszy jej słonecznik bulwiasty - Helianthus tuberosus.



W drzewostanie po drodze trafia się jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Jest także buk zwyczajny - Fagus sylvatica.



Przekraczamy linię przesyłową.



Oto pola uprawne położone na lewo od drogi, którą szliśmy. Celowaliśmy w końcowy przystanek linii autobusowej, aby kulturalnie rozstać się z najsłabszymi ogniwami.







Wkraczamy w obszar zabudowy. Po drodze mijamy rozłożystą brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Wkraczamy na asfaltową drogę. Po lewej stronie mijamy wzgórze Kowalikowa Góra.





Po dojściu do przystanku ruszyliśmy na północ, wybierając drogę prowadzącą do lasu Barani Dół.



Stąd wypływa jeden z cieków składających się na źródła Młoszówki. Jest tutaj także malowniczy staw.









Osiągamy skraj Baraniego Dołu.





Zerkamy na uprawiane pole uprawne.



Przyglądamy się drzewom w Baranim Dole. Jest tutaj między innymi topola osika - Populus tremula.







I to by było na tyle w tym odcinku.