2009.06.30 13:43
Pozwolę sobie upublicznić notatkę M.S.Wilgi,którą napisał do RDOŚ w Gdańsku (ale nie wysłał-szkoda).
Wniosek o zezwolenie na prowadzenie badań mykologicznych w wybranych rezerwatach złożyliśmy w maju i już przy składaniu pani stwierdziła,że nie będzie problemów i dostaliśmy jakby wstępną zgodę.Ale jednak....sami zobaczcie
*******************************************************************************
Gdańsk, 30 czerwca 2009 r.
NOTATKA
Wczoraj, tj. 29.06. 2009 r., otrzymałem ustną (telefoniczną) odpowiedź na moje pismo skierowane do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gdańsku, które złożyłem 6 maja br. Otóż z ust mgr Marty Liberackiej, specjalistki zajmującej się rezerwatami przyrody, dowiedzia-łem się, co następuje:
1. Do podania powinna być dołączona opłata skarbowa w wysokości 82 zł.
2. Nie posiadamy (jako 3-osobowy zespół) należytej kompetencji do prowadzenia badań. W związku z czym powinniśmy uzyskać mecenat ze strony któregoś z pracowników naukowych Wydziału Biologii tutejszego uniwersytetu. Polecana była osoba dr. Ryszarda Markowskiego.
3. Doktor Anna Kujawa, nasza opiekunka naukowa, pracownik Stacji Badawczej Instytutu Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN w Turwi, powinna przysłać dokument potwier-dzający jej udział w projekcie oraz gotowość do właściwego zabezpieczenia pozyskanych eksykatów.
Po telefonicznej konsultacji z członkiem zespołu, Mirosławem Wantoch-Rekowskim, obaj zgodnie stwierdziliśmy, że nasze zaangażowanie w badanie wybranych pomorskich rezerwatów przyrody pod względem mikologicznym powinniśmy odłożyć do lamusa. Jest przecież tyle in-nych miejsc, gdzie występuje interesująca mikobiota – i tam możemy prowadzić nasze badania, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony przyrody (Pomorze Gdańskie pod względem badań nad rozsiedleniem krajowych grzybów wielkoowocnikowych nadal stanowi białą plamę).
Jestem przekonany, że posiadam odpowiednie przygotowanie w dziedzinie rozpozna-wania grzybów wielkoowocnikowych, potwierdzone m.in. moim uczestnictwem w grancie prowadzonym w Katedrze Ekologii Roślin i Ochrony Przyrody UG (1998-2004). Dotyczył on czerwonej listy roślin naczyniowych, grzybów wielkoowocnikowych oraz porostów Pomorza Gdańskiego. Brałem również udział w 1998 r. w badaniach mikobioty projektowanego rezerwatu przyrody „Dolina Mirachowskiej Strugi” w Kaszubskim Parku Krajobrazowym.
W roku 2008 sporządziłem prawie 100-stronicowe opracowanie zawierające spis macro-mycetes Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego: „Grzyby wielkoowocnikowe Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego – przyczynek do ich poznania”. Opracowanie wykonałem na zlecenie Zarządu TPK. Obecnie ów spis został poszerzony o nowe gatunki, rozpoznane wspólnie z Mirosławem Wantoch-Rekowskim w trakcie naszych badań terenowych. Aktualny spis obej¬muje blisko 600 pozycji – gatunków (podgatunków, odmian) z grupy dużych grzybów podstaw-kowych Basidiomycetes oraz workowych Ascomycetes. Wykaz moich publikacji dotyczących rodzimej mikobioty liczy ponad 40 pozycji. Zostały one opublikowane w periodykach: „Acta Botanica Cassubica”, „Przegląd Przyrodniczy” oraz „Chrońmy Przyrodę Ojczystą” i in.
Potwierdzeniem moich mikologicznych kompetencji jest list od profesor Marii Dynow-skiej, prezesa Sekcji Mikologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego, w którym autorka proponuje mi napisanie artykułu do Acta Micologica dla uświetnienia Jubileuszu 85-lecia Pani prof. Barbary Gumińskiej, zasłużonego pracownika naukowego Uniwersytetu Jagiel¬lońskiego w Krakowie.
Kiedy zimą 2009 r. redaktor Jakub Gilewicz z gdańskiej TV zapytał mnie o opinię na temat sensu utworzenia Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gdańsku, stwierdziłem wów¬czas, że „zmieniając kolor samochodu trudno oczekiwać, że ten polepszy swoje parametry techniczne, np. będzie szybszy, zwiększy się jego przyspieszenie i będzie spalał mniej paliwa”. Nie sądziłem wówczas, że owe moje słowa staną się niebawem prorocze.
No cóż, Matka Natura jest tak fascynująca i przeurocza, że żadna biurokracja – rodzima i unijna – nie jest w stanie odebrać nam chęci do jej poznania i zbadania z pożytkiem dla ochrony tego największego dobra, jakie niewątpliwie stanowi.
Marcin Stanisław Wilga, mikolog-amator
*******************************************************************************
W sumie pani specjalistka ma rację-co będzie wpuszczać do lasu mechaników,jeszcze szkód narobią albo zobaczą to co nie powinni :-)
Nie będę polemizował na temat wiedzy mykologicznej pani specjalistki,bo jest ona zapewne ogromna i taki inżynier od maszyn to człowiek niekompetentny....
Zastanawia mnie po co i dla kogo powołana jest RDOŚ?Chyba tylko dla GUS-u-mniejsze bezrobocie...
Wniosek o zezwolenie na prowadzenie badań mykologicznych w wybranych rezerwatach złożyliśmy w maju i już przy składaniu pani stwierdziła,że nie będzie problemów i dostaliśmy jakby wstępną zgodę.Ale jednak....sami zobaczcie
*******************************************************************************
Gdańsk, 30 czerwca 2009 r.
NOTATKA
Wczoraj, tj. 29.06. 2009 r., otrzymałem ustną (telefoniczną) odpowiedź na moje pismo skierowane do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gdańsku, które złożyłem 6 maja br. Otóż z ust mgr Marty Liberackiej, specjalistki zajmującej się rezerwatami przyrody, dowiedzia-łem się, co następuje:
1. Do podania powinna być dołączona opłata skarbowa w wysokości 82 zł.
2. Nie posiadamy (jako 3-osobowy zespół) należytej kompetencji do prowadzenia badań. W związku z czym powinniśmy uzyskać mecenat ze strony któregoś z pracowników naukowych Wydziału Biologii tutejszego uniwersytetu. Polecana była osoba dr. Ryszarda Markowskiego.
3. Doktor Anna Kujawa, nasza opiekunka naukowa, pracownik Stacji Badawczej Instytutu Środowiska Rolniczego i Leśnego PAN w Turwi, powinna przysłać dokument potwier-dzający jej udział w projekcie oraz gotowość do właściwego zabezpieczenia pozyskanych eksykatów.
Po telefonicznej konsultacji z członkiem zespołu, Mirosławem Wantoch-Rekowskim, obaj zgodnie stwierdziliśmy, że nasze zaangażowanie w badanie wybranych pomorskich rezerwatów przyrody pod względem mikologicznym powinniśmy odłożyć do lamusa. Jest przecież tyle in-nych miejsc, gdzie występuje interesująca mikobiota – i tam możemy prowadzić nasze badania, zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony przyrody (Pomorze Gdańskie pod względem badań nad rozsiedleniem krajowych grzybów wielkoowocnikowych nadal stanowi białą plamę).
Jestem przekonany, że posiadam odpowiednie przygotowanie w dziedzinie rozpozna-wania grzybów wielkoowocnikowych, potwierdzone m.in. moim uczestnictwem w grancie prowadzonym w Katedrze Ekologii Roślin i Ochrony Przyrody UG (1998-2004). Dotyczył on czerwonej listy roślin naczyniowych, grzybów wielkoowocnikowych oraz porostów Pomorza Gdańskiego. Brałem również udział w 1998 r. w badaniach mikobioty projektowanego rezerwatu przyrody „Dolina Mirachowskiej Strugi” w Kaszubskim Parku Krajobrazowym.
W roku 2008 sporządziłem prawie 100-stronicowe opracowanie zawierające spis macro-mycetes Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego: „Grzyby wielkoowocnikowe Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego – przyczynek do ich poznania”. Opracowanie wykonałem na zlecenie Zarządu TPK. Obecnie ów spis został poszerzony o nowe gatunki, rozpoznane wspólnie z Mirosławem Wantoch-Rekowskim w trakcie naszych badań terenowych. Aktualny spis obej¬muje blisko 600 pozycji – gatunków (podgatunków, odmian) z grupy dużych grzybów podstaw-kowych Basidiomycetes oraz workowych Ascomycetes. Wykaz moich publikacji dotyczących rodzimej mikobioty liczy ponad 40 pozycji. Zostały one opublikowane w periodykach: „Acta Botanica Cassubica”, „Przegląd Przyrodniczy” oraz „Chrońmy Przyrodę Ojczystą” i in.
Potwierdzeniem moich mikologicznych kompetencji jest list od profesor Marii Dynow-skiej, prezesa Sekcji Mikologicznej Polskiego Towarzystwa Botanicznego, w którym autorka proponuje mi napisanie artykułu do Acta Micologica dla uświetnienia Jubileuszu 85-lecia Pani prof. Barbary Gumińskiej, zasłużonego pracownika naukowego Uniwersytetu Jagiel¬lońskiego w Krakowie.
Kiedy zimą 2009 r. redaktor Jakub Gilewicz z gdańskiej TV zapytał mnie o opinię na temat sensu utworzenia Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gdańsku, stwierdziłem wów¬czas, że „zmieniając kolor samochodu trudno oczekiwać, że ten polepszy swoje parametry techniczne, np. będzie szybszy, zwiększy się jego przyspieszenie i będzie spalał mniej paliwa”. Nie sądziłem wówczas, że owe moje słowa staną się niebawem prorocze.
No cóż, Matka Natura jest tak fascynująca i przeurocza, że żadna biurokracja – rodzima i unijna – nie jest w stanie odebrać nam chęci do jej poznania i zbadania z pożytkiem dla ochrony tego największego dobra, jakie niewątpliwie stanowi.
Marcin Stanisław Wilga, mikolog-amator
*******************************************************************************
W sumie pani specjalistka ma rację-co będzie wpuszczać do lasu mechaników,jeszcze szkód narobią albo zobaczą to co nie powinni :-)
Nie będę polemizował na temat wiedzy mykologicznej pani specjalistki,bo jest ona zapewne ogromna i taki inżynier od maszyn to człowiek niekompetentny....
Zastanawia mnie po co i dla kogo powołana jest RDOŚ?Chyba tylko dla GUS-u-mniejsze bezrobocie...
