Pierwsze smardzowate odnotowałem już pod koniec marca
https://www.bio-forum.pl/messages/33/160000.html
Teraz przyszła kolej na smardza jadalnego.
W Polsce zauważyłem, że sezon rozkręcił na dobre, no a w Wielkiej Brytanii jak na razie odnotowałem wczoraj jeden jedyny młody okaz (potraktowany jeszcze przez ślimaka) i tym samym pierwszy mój w tym roku w smardz:-)
Siedlisko takie samo jak w przypadku krążkówki, czyli łęg jaworowo-jesionowy tyle, że stanowisko oddalone o ok. 50 metrów.

Za ponad dwa tygodnie (lub wcześniej) znów wyruszam na poszkiwania...

... i już wybiegam myślami nad smakowitym i wybornym obiadkiem:-)))

PS. Smardzowate w Wielkiej Brytanii nie są objęte ochroną (obowiązuje tylko 1.5 kilowy dzienny limit na zbiór grzybów). To dość często występujący grzyb z uwagi na wilgotny, morski klimat. Morchella esculenta odnotowana jest tutaj na ponad 500-set udokumentowanych stanowiskach!

A w Polsce kiepsko z tą praktyką ochrony smardzowatych, skoro doniesienia forumowiczów o stanowiskach smardzy często zawierają info - wyzbierane przez zbieraczy grzybów... :(

Trochę mnie dziwi fakt, że u nas są pod ochroną. Czytam doniesienia z podkarpackiego - lawina smardzy ( i nie ma notatki o wyzbieraniu przez grzybiarzy ). Do lasu wiosną mało ludzi chodzi. Czy smardz jest zagrożony? Na czym polega jego zagrożenie? Z własnego podwórka wiem, że zawsze urośnie w tym samym miejscu. Mój braciszek pracuje na kopalni Borynia, gdzie co roku pod przepompownią wody ( na terenie zakadu ) wyrastają smardze stozkowe. Nie można ich upilnować i zawsze ktoś je zetnie do domu. Mimo tego faktu, co roku się pokazują.
Dlaczego więc są pod ochroną? Dlaczego tak wspaniałego podobno grzybka nie można zabrać do kuchni a pozwala się na jego zmarnowanie?

Sa chronione chyba z dwóch powodów:
1. Mamy w Polsce mało udokumentowanych stanowisk tych gatunków.
2. Ich siedliska są zagrożone - rosną na glebach żyznych, głównie w lasach łęgowych (lub w zbiorowiskach zastępczych na siedliskach łęgowych), a tych mamy coraz mniej.

Co do zrywania owocników. Musimy pamiętać zawsze, że organizmy w swoich miejscach występowania są powiązane z innymi organizmami. Częściej chodzi o chronienie ZALEŻNOŚCI ekologicznych niż o prosty zakaz zrywania owocników.
Swoją drogą jestem przeciwna temu zakazowi.

Aha - jeszcze jedno. Rysiu, jakie ZMARNOWANIE??? Owocniki nie są tworzone przez grzybnie po to żeby trafiały do garnka. Ich "zadaniem" jest WYTWORZYĆ i ROZSIAĆ zarodniki! To jest ich rola. Żaden owoocnik pozostawiony tam, gdzie rośnie się NIE marnuje.

W jakim stadium owocowania, smardze rozsiewają zarodniki?
Faktycznie grzyb ''zmarnowany'' jest pojęciem względnym. Zastanawia mnie tylko, dlaczego na Słowacji można zbierać smardze i jest ich tam sporo? Może zrywanie ich jest pozytywnym czynnikiem do rozmnażania? Czy mykolodzy robili w tym kierunku jakieś badania?

Czy ktos ma informacje na temat wystepowania smardzowatych w Irlandii?

Ja chronię - uparłam się i nie zjadam. Jak pojadę na Słowację to sobie pofolguję.

Na pewno nie rozsiewają zarodników, gdy są młodziutkie, a stare skapciałe już się nie nadają do jedzenia. Jak rybki.

Grzybiorz - wracaj do Polski. Teraz jest ich masa!

Wszystkie rybki nadają się do zjedzenia. Jest jeden warunek - muszą mieć mięsko. Znam rybki, które mięska nie posiadają.
Jak to jest z grzybami, to chyba tak jak z ludźmi. Przecież i na ludzi się mówi - Ty stary grzybie. Co to oznacza? Ano nie do konsumpcji :-)
Znowu pytanie. Kiedy jest się tym starym grzybem?

Gdy się nie ma żadnej pasji i ma wszystkim wszystko za złe. Ale uciekajmy z wątku Grzybiorza z dysputami filozoficznymi, ba nas ścierą przepędzą.
Swoją drogą my jesteśmy jeszcze rybki.

(wypowiedź edytowana przez jolka 22.kwietnia.2008)

Nawet nie trzeba do lasu chodzić, u mnie smardze rosną w ogródku :)

Zazdroszczę Ci ich, wiesz?

Zaglądam w swój wątek po tygodniu i widzę, że troszkę się działo:-)
Przychylam się to opinii, że w przypadku smardzowatych powinny być chronione ich naturalne siedliska** ( które mogą być zniszczone przez np. plany budowy dróg***), a nie owocniki.

---

cytat:

Grzybiorz - wracaj do Polski. Teraz jest ich masa!

---

Jolka, wrócę jak nadejdą troszeczkę lepsze czasy, gdy tylko będzie można się nacieszyć ich konsumpcją również i w Polsce. Czyli znając życie, pewnie jeszcze nie prędko...
-------------------------------------------------------------------------------
** - mam na myśli lasy łęgowe, międzypolne zarośla itd, niż ogródki, skalniaki, miejsca wysypane korą itp. powstałe w wyniku ludzkiej działalności
*** - ostatnio słyszałem o takim planie poprowadzenia drogi o dużym ruchu wzdłuż rzeki San :-(

(wypowiedź edytowana przez grzybiorz 29.kwietnia.2008)

Pierwsze od lat znalezione mitrówki półwolne
Tydzień temu znalazłem jednego dnia (21.04.2008), aż trzy stanowiska oddalone od siebie o ok. 3 kilometry. Pierwsze stanowisko, z takimi którym śpieszno do cywilizacji - ok kilometr od miasteczka...


...przy asfaltowej przydrożnej ścieżce dwa pierwsze owocniki pod drzewostanem liściastym (dąb, jesion, buk i jawor)




Po południu po drugiej stronie rzeki, drugie rozległe stanowisko z rozproszonymi pojedynczo owocnikami w lesie łęgowym (głownie jawor + domieszka wierzb, jesionów i buków)



Skorzystałem z okazji by pofocić ich przekroje



Pod wieczór 3 kilometry dalej, za Riding Mill, niewielkie, ale najliczniejsze stanowisko.

Siedlisko to luźna, wilgotna i azotowa gleba wśród ostrożyn pod drzewami liściastymi. Z tego też miejsca pozyskałem owocniki do konsumpcji:-)
https://www.bio-forum.pl/messages/34/164831.html

No właśnie, środowisko, jak u mnie.

Wracam po dłuższym czasie (urlop poza Anglią:-) do smardzowatych...
Zgodnie z "krzywą" Gaussa sezonu na Morchellaceae, mogłem tylko domniemywać przed poszukiwaniami na początku tygodnia, że już praktycznie po sezonie, a największe prawdopodobieństwo znalezienia znalezienia jakichkolwiek smardzy miało miejsce gdy akurat byłem na wypoczynku (czego zupełnie nie żałuję!:-)
Mimo wszystko wybrałem się na poszukiwania wbrew logice.
I tu pierwsze miłe zaskoczenie.

12.05.2008 - odnotowuję trzecie moje angielskie stanowisko krążkówki żyłkowanej - Disciotis venosa


Znaleziona pod leszczyną na wilgotnym podłożu o konsystencji gliniastej. W pobliżu także jesion, wierzba i buk.



Przyznam, że dla mnie to ciekawostka, gdyż tego grzybka znalazłem jako pierwszego ze smardzowatych. I co ciekawe po półtorej miesiąca jeszcze można je znaleźć.

Tego samego dnia miałem "szczęście" znaleźć nad rzeką, w takim oto siedlisku...


...takiego oto smardza jadalnego, który potwierdził moje przypuszczenia.


W zasadzie był już wieczór, więc trudno było mówić o dokładnych poszukiwaniach...


...ale o jednym już zdążyłem pomyśleć widząc wśród czosnku niedźwiedziego kolejne "zdechłe"...

...teraz już tylko szukam sobie stanowisk na przyszły rok (większość mykofisiów dawno by sobie odpuściła takie widoczki!)

Cdn...

Dzień 15.05.2008 r. - zrobiłem sobie po pracy 15 kilometrowy spacer ścieżką publiczną (ang. Public footpath) wzdłuż rzeki Tyne.

Już na półtorej mili od miasteczka Corbridge namierzyłem, kolejne stanowisko "zdechłych" Morchella esculenta.
Tym razem wyrosły na otwartej przestrzeni pod porzeczkami - Ribes sp...


Oto jeden w lepszym stanie;-)


Podczas dalszej wędrówki, pięknymi widokowo terenami...



...namierzyłem kilka stanowisk Calocybe gambosa, gdy przy jednym z nich, tuż przy ścieżce...

...zbierając gęśnice wiosenne natrafiłem...


...na taki...


...oto okaz:-)

Rósł sobie jeden jedyny i świeży!
O nim niebawem w dziale kuchnia:-)))
Świeżość wynikała chyba stąd, że wyrósł sobie w wilgotnym, trawiastym podłożu, schowany przed promieniami słonecznymi.

Z euforii na jego widok postanowiłem zobrazować z innego ujęcia jego siedlisko. (to taki mały prezencik na dla forumowiczów, którzy nie mieli szczęścia w tym roku i nie wiedzą ogólnie gdzie szukać:-)

Dodam, że ok 50 metrów dalej znalazłem już szóste stanowisko mitrówki pówolnej, tuż pod głogiem (drzewo z różowatych), której focenie już sobie odpuściłem, gdyż po owocnikach zjedzonych przez ślimaki zostały się w zasadzie już tylko trzonki:-(


A stanowisko znajduje się nieopodal historycznego miasteczka Corbridge...

...oczywiście nad rzeką Tyne:-)

W dziale kuchnia dodałem moją subiektywną opinię kulinarną na temat smardza jadalnego.
Wątek: Przekąska ze smardza jadalnego - Morchella esculenta:)

Marcin, czy ja Ci już mówiłam, że każdy naukowy zespół badawczy z miejsca by Cię skaptował i przyjął z otwartymi ramionami? Jesteś po prostu dokumentalistą doskonałym, perfekcyjnym :-)

Ja należę właśnie do tych "forumowiczów, którzy nie mieli szczęścia w tym roku i nie wiedzą ogólnie gdzie szukać". Może dzięki Twoim wskazówkom w przyszłym roku uda mi się znaleźć jakiegoś prawdziwego smardza, kto wie?

To dobrze, że nawet pomimo znalezienia tych "zdechłych" smardzy (które pewnie właśnie tydzień wcześniej były akurat w kwiecie wieku) nie żałujesz urlopu - kiedyś w końcu trzeba wypocząć, zmienić otoczenie, zobaczyć i przeżyć coś nowego, zrelaksować się...
:-)

No Grzybiorz - Ty to już profesor jesteś :-) Czekam na relacje kolejne z grzybów w Anglii ( tylko na miłość, wpisuj też polskie nazwy). Ciekawe jak bardzo różnią się tam tereny i grzyby do naszych polskich.