Proszę o oznaczenie tych trzech okazów chrobotków rosnących na glebie, na skraju boru chrobotkowego Cladonio- Pinetum. Identyfikacja tych porostów jest mi potrzebna do wniosku o wyłączenie z gospodarki leśnej tego unikatowego siedliska.

Okaz 1.
Okaz 1. Zbliżenie na podecja.
Okaz 2.
Okaz 2. Widoczne prolifikacje.

Okaz 3. Dominuje plecha pierwotna.

Okaz 3. Zbliżenie na łuski plechy.

Bór chrobotkowy.
Z góry dziękuję za wszelkie oznaczenia.
Edit: Mój typ na okaz 3 to Cladonia cervicornis, z kolei okaz 1 to wg mnie chrobotek rożkowaty (Cladonia cornuta).

Podciągam. W tym wypadku sprawa jest o tyle trudna, że każdorazowo w grę wchodzi kilka gatunków. Jednoznaczne oznaczenie ze zdjęć jest niemożliwe. Warto zauważyć, że ten zespół w systemie Natura 2000 oznaczony jako siedlisko przyrodnicze 91T0-1 (śródlądowy bór chrobotkowy) i jako taki nie może być tak po prostu wyrżnięty.

Proponuję najpierw sprawdzić w nadleśnictwie co w tym miejscu mają w planie do wykonania.

Z pewnością w tym roku, bądź za parę lat zostaną tu przeprowadzone zabiegi pielęgnacyjne (czyszczenia), o których nadleśnictwo raczej nigdzie nie informuje. Po takich zabiegach wszystkie ścięte drzewa są pozostawiane w miejscu ścięcia, czyli na chrobotkach, co raczej nie będzie dla nich obojętne. Może nie zniszczyłyby one całkowicie boru chrobotkowego, ale lepiej dla boru będzie, jak zostanie on wyłączony spod wszystkich działań, jakie mogą mu potencjalnie zaszkodzić.

Na ostatnim zdjęciu widać pojedyncze pniaczki i mimo tego siedlisko na oko wygląda w stanie dobrym co jest głównie zasługą brzozy (większy dopływ światła) dominującej w tym płacie boru suchego chrobotkowego. Jeżeli są tam planowane zabiegi pielęgnacyjne (raczej trzebieże wczesne) to ich wykonanie będzie miało pozytywny wpływ na siedlisko - więcej światła dotrze do dna lasy. Oczywiście pozyskany urobek wraz z gałęziami należy usunąć poza powierzchnię. Wg podręczników GIOŚ z serii Monitoring siedlisk i gatunków, wychodzi że o tym siedlisku wciąż jeszcze mało wiemy. Ekstensywnie ale niekiedy rabunkowe użytkowane bory chrobotkowe w prywatnych lasach włącznie z wygrabianiem ściółki wydaje się, że były idealnym rozwiązaniem. Pamiętajmy również o tym, że zdecydowana większość borów chrobotkowych rośnie na wydmach nadmorskich jak i śródlądowych. A sukcesja na tych siedliskach przebiega w uproszczeniu od klasycznych wydm z ruchomym piaskiem, dalej poprzez wydmy szare, murawy napiaskowe poprzez bory chrobotkowe, bory suche, bory świeże i kończy się niekiedy na borach mieszanych świeżych. Naturalnie takie ciągi mogą być przerwane np przez pożary a sztucznie poprzez np zręby lub wspomniane wcześniej ekstensywne użytkowane bory.

Zapomniałem o zdjęciach, które miałem dodać. Fragment ciepłolubnej murawy napiaskowej z chrobotkiem reniferowym i rzadkimi kępkami wrzosy oraz widliczem cyprysowym. Takie siedliska występują na szerokich (50 m) pasach przeciwpożarowych wykonanych jeszcze przez niemieckich leśników i utrzymywanych do dziś przez naszych. Pasy te funkcjonują w Puszczy Piskiej a łączna ich długość to co najmniej 50 km.