GRZIBY
Spominom czasy jeszcze gierkowskie, kaj nom hajerom nie było tak źle. Na grubie były łod czasu do czasu łorganizowane rajzy na ryby i grziby. Czynsto my tyż jeździli kaj popadło...
Był piykny wrzesiyń, ino ryby cosik niy mamlały hoków.
Przilecioł Antek ku mie do przodka i pado:
- Chopie, mom coś do cia.
- Jak wyjadymy, to pogodomy, bo dej se pozor, czasu niy mom - godom wnerwiony.
- Jak wyjadymy, to ino w gipsdeka w sobota patrzoł bydziesz - pado Antek wściekły jak byk z hiszpańskij koridy.
- A co jest?
- Na grziby jadymy!!!
- To ty teraz mi dupa trujesz ło grzibach? Niy widzisz, że momy awario.
- Widza. Ale jo musza już dzwonić. Czimajom mi dwa miejsca na rajza pod szczecinskie.
- Kiedy?
- Sobota wieczor jadymy, a w niedziela my som nazod. Grzibów zaczynsiynie, koszami zbiyrajom.
- Dobra Antek piszymy sie, ale Mańka bydzie wsciekło.
Po wyjezdzie z dolu, ida ku łazni, kaj cygarety mogymy kurzyć i szukom Antka. Mom go i zaroz pytom:
- Załatwione?
- Momy szczynście, załatwione.
- Kaj to jadymy?
- Kajś w szczecinckie na wielkie grzibobranie, stary funduje autobus, kto ło tym wiy, tyn jedzie.
Na wieczór w sobota przi zbiórce widziołech hajerów z różnych łoddzialów, ale byl szef rajzy i do autobusa wedle listy zaproszoł.
Droga dugo i cza po drodze sie kimnońć - to my spali. Rano my na miejscu byli. Szef pado:
- Chopy my som na miejscu, niy cza daleko łazić, grzibów styknie dlo wszystkich, a radio w autobusie bydzie grało, jak kiery sie boi za daleko wypuścić. Ło szesnostyj momy wyjazd i jak kiery niy zdonży, pojedzie cugiym.
Już my wszystko wiedzieli i lecymy do lasu. Dwa kroki i halt - zajonczok taki rosnie, że ślepok by go ujrzoł. Gibko go do wiadra i już chca walić dalyj, a tu drugi - myśla, że niy stana, bo tela ich sam jest. Antek mie wolo:
- Richat, podź sam, mom ich chyba kiper, niy wyzbiyrom.
- Jo tyż. Podź zakurzyć, zostow je.
Prziszoł i my narada robiymy.
- Jak my je bydymy zbiyrać, jak u nos to zaros łoba kible bydymy mieć pełne - spokojnie stwierdził Antek.
- I jo tak myśla.
- Zbiyromy same malutkie, reszta łostawiomy.
- Ale mi sie rynce czynsom za tom resztom.
- To se je do kapelusza wsadź, ty ślimoku . Wsadzisz dziesiynć grzibów i mosz folówa.
- No, tyż prowda.
Chocioż same były malutkie, to gibko w kiblach miejsca brakło. Idymy pod autobus.
Tam już prawie wszyscy siedzom na trowce wele beszongu. Tyn wuszta wyciongnie, tyn halbka i już mosz piknik, jak to gorole godajom.
Ło szesnostyj wszyscy my już byli narombani. Dobrze, że te grziby już w pace były, to my sie jakoś wkulali do tego autobusa. Jak my ruszyli, coś szefowi do łepa wpadło, coby nos chocioż policzyć - bo kto i kaj siedzioł, to już terozki nikt niy wiy.
Liczy i liczy, aż sie kapnoł, że jednego chopa brakuje. Kozoł szoferowi sie cofnonć i przijechali my nazod na te same miejsce. Patrzymy leży borok tyż cołkim nabity. Kiery jeszcze był na chodzie zloz po niego i do autobusu go wtaranili. Teraz już jadymy w komplecie do chaty.
Nad ranym my przijechali. Chopy sie pobudzili i do dom sie kożdy szykuje. Budza tego boroka, bo coś se za wiela wciepoł gorzołeczki, coby aby na piwo doł szefowi, że sie po niego wrócił.
- Stowej, my som już w doma! - Rycza mu do ucha.
- Jakiego doma? Co to jest doma?
- My już pod gruba przijechali. Wyłaź z autobusa.
Chop łoczy otwar patrzy i pyto sie:
- Co to jest gruba? Gdzie mój rower??
- Jaki rower, na grziby my jechali, a niy na Wyscig Pokoju...
- Gdzie ja jestem? Gdzie mój rower?!
- W Czerwionce wele gruby, a Ty co tak ło tym kole pierniczysz? (...)
Jak sie łokazalo, to niy był żodyn z naszych chłopów . Zrobili my niychconce porwanie. Dyrektor gruby wzion go do dom, nakarmił, zapłacił za kolo i autym służbowym kozoł zawiyść do dom.
Zaroz w poniedziałek przez megafony głosili na grubie, że wszystkie rajzy som łodwołane. Pamiyntejcie , że na gorzoła niy wybiyro sie żodnym pojazdym, a broń Boże wele miejsc kaj rajzy sie zatrzymujom.
Jakby terozki czytoł to tyn borok spod szczecińskich lasow, to pozdrowiom go i niech napisze w komyntarzu, czy kupił se te koło.
* * * * *
Jak zauważyliście, nie dałem żadnego slownika. :-)