W poprzednim odcinku dotarliśmy do pierwszej drogi przecinającej nasz las idąc od wschodu. Oto ta droga.





Po jej wschodniej stronie, czyli w partii lasu, którą już przeszliśmy runo stanowi łan siewek dębu czerwonego - Quercus borealis var. Maxima.



Zbliżam się do krawędzi lasu. Zza drzew prześwitują budynki przemysłowe.



Teren w tej okolicy jest dość podmokły, o czym świadczy obecność sitowia leśnego - Scirpus sylvaticus.



Poza sitowiem był tutaj sit rozpierzchły - Juncus effusus, na którym przycupnęła sterana życiem ćma.





Wkraczamy ponownie w las. Drzewostan jest tutaj dość młody, co oznacza, że niedawno też był rżnięty.



Przy drodze przydybałem tę trawę. Podejrzewam, że to mietlica biała - Agrostis alba. Ale dla tego fotoreportażu nie ma to znaczenia. Liczył się efekt plastyczny.



Teraz kilka migawek z lasu jako takiego.









Kilka lat temu znalazłem w tym miejscu ciekawie ukształtowanego dęba szypułkowego - Quercus robur. Teraz też go znalazłem, niestety i on został naznaczony przez śmierć.



Idziemy dalej. Dziwnych drzew jest tutaj więcej.



Pozostały drzewostan, chociaż młody, jest wyraźnie dwu piętrowy.



Poza złotymi, brązowymi i czerwonymi tonami nie brak zielonych akcentów. Szkoda, że to tylko pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.



Wędrujemy dalej, kontemplując uroki złotej jesieni.





Teraz w drzewostanie pojawiają się starsze drzewa.



Zanim im się przyjrzymy musimy zmierzyć się z prozą życia. Znaczy zbliżam się do obszaru zabudowanego.



Teraz zza drzew wyłania się okazały buk zwyczajny - Fagus sylvatica.



W drodze do niego mijamy kolejny dół ozdobiony śmieciami.



Przechodzimy przez nieco starszy drzewostan.



Pomnikowy buk zwyczajny jest po prawej stronie zdjęcia.



Zanim lepiej go obejrzymy zmierzmy się z tym śmietnikiem, który powstał w związku z utworzeniem tutaj miejsca piknikowego. Te widoki zainspirowały mnie do napisania artykułu dla tygodnika Co Tydzień pt. "Pomniki na śmietniku"





Jak widać pali się tutaj również ogniska.



A oto pomnik w całej okazałości.







W tej okolicy znajdowała się kopalnia węgla kamiennego. Oto pozostała po niej hałda.





Jestem teraz na jej szczycie i rozglądam się wokół. W sumie to niewielki kopczyk.



Tutaj znajdował się szyb.



Ale wróćmy do naszego pomnika przyrody. On tutaj jest najważniejszy.



Powoli wychodzę z lasu. Po drodze mijam kolejną nerecznicę szerokolistną - Dryopteris dilatata.



Tutaj bliżej skraju lasu w drzewostanie pojawił się grab zwyczajny - Carpinus betulus w towarzystwie topoli osiki - Populus tremula.





Ale na tym kończę. Widać już drogę.