Rezerwat Ostra Góra leżący na terenie gminy Trzebinia znajduje się nieco na zachód od Psar a spory kawałek na wschód od Myślachowic. Oto mapa firmy Compass pokazująca jego lokalizację.



Na mapie znajduje się oznaczona kolorem niebieskim trasa tego fotoreportażu oraz kolorem fioletowym trasa następnego. To był dalszy ciąg lekcji muzealnej w terenie dla uczniów szkoły podstawowej nr 8 z Chrzanowa. Startujemy od wschodniego skraju lasu. Na początek martwy, okazały buk oraz liczne grono młodzieży buka zwyczajnego - Fagus sylvatica.



Tutaj też znajduje się prawdopodobnie najstarszy buk na ziemi chrzanowskiej. W każdym bądź razie ja grubszego od tego nie spotkałem.







W tej okolicy znajdują się również ruiny Owczarni. To tutaj według legendy lansowanej przez Kajetana Ozdobę Florkiewicza mieli się schronić obrońcy Młoszowy przed atakiem Szwedów, jak to się powiada "czasu Wojny Północnej". Tutaj ochłonąwszy powrócili do zamku i zlikwidowali napastników tak, że świadek nie został". Dzisiaj te ruiny wyglądają tak.





Od tego miejsca idziemy stromym stokiem na szczytową grań.



Tutaj na szczycie widać wyraźną dysproporcję rozmiarów starych drzew oraz młodzieży.





W drzewostanie oprócz buka zwyczajnego trafiają się inne gatunki. Oto brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Miejscami stare buki dominują.



Tam, gdzie dociera więcej światła pojawia się runo. Tutaj mamy podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria z delikatną domieszką przytulii wiosennej - Cruciata glabra.





Jak przystało na rezerwat martwe drewno pozostaje. Spełnia się w roli żywiciela sporej rzeszy owadów oraz grzybów.





Przed nami kolejny płat podagrycznika.



A w nim spora rzesza buławników wielkolistnych - Cephalathera damasonium.



Niestety większość zdjęć wypadła słabo a poza tym kwiaty tych storczyków coś zjadło. Dlatego ruszamy dalej. Oto okazałe buki z dopiero co odłamanymi konarami.





W tym momencie pokonaliśmy już nieco ponad połowę długości szczytowej grani. Tutaj trafił nam się kwitnący jastrzębiec leśny - Hieracium murorum.





W tej okolicy kora starych buków jest mocno spękana. Prawdopodobnie przez długi czas były to drzewa rosnące pojedynczo wśród muraw.



I znowu mamy płat drzew w średnim wieku.



Wreszcie po przejściu trzech czwartych długości trasy natrafiamy na odcinek, w którym szczytowa grań jest wyraźnie zaostrzona.





Tutaj między innymi zwartym łanem usadowił się czyściec leśny - Stachys sylvatica.



I kolejny rzut oka na szczytową grań Ostrej Góry. Na tym zdjęciu wyraźnie widać, że zasługuję ona na swoja nazwę.



Więcej starych buków w tej okolicy, a jesteśmy już niemalże przy końcu zachodniej krawędzi wzgórza, rośnie na stoku północnym.



W tej okolicy znajdziemy także łan gajowca żółtego - Lamiastrum galeobdolon.



Po obu stronach zachodniej krawędzi znajdują się stare kamieniołomy.



Tutaj na jednym z piargów usadowiła się przytulia wonna - Galium odoratum.



Teraz aby opuścić rezerwat należy trochę lawirować pomiędzy byłymi wyrobiskami.



A kiedy już zupełnie zejdziemy na dół trafimy do lasu w którym rządzi sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.